20 ปีนับตั้งแต่อัลบั้มเปิดตัวของเขา เพื่อนรักธรรมชาติทุกคนในแนชวิลล์ยึดถืออาชีพของเขาและตระหนักว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก: “คุณไม่สามารถหลีกหนีจากตัวเองได้”อัลบั้มใหม่ของ Dierks Bentley ‘Gravel & Gold’ เป็นอัลบั้มแรกในรอบห้าปีของเขา ร็อบบี้ ไคลน์*
เป็นวันอังคารเมื่อเดือนก่อนและเป็นตัวอย่างวันที่ยืนหยัดให้เขาตั้งแต่เริ่มต้น Dierks Bentley อยู่ที่นี่หรือ
เปล่าที่ห้องเก็บของในโรงเก็บของโดยใช้ถ่านของแนชวิลล์ที่ Station Inn โดยเล่นเพลงแนวบลูแกรสส์กับวงดนตรี ข้างถนนต้องเคยเป็นชื่อ Long Jon ซึ่งไม่ระบุชื่อสนามกีฬา เพลง “Cold on the Shoulder” ของ Tony Rice และ “Katy Daley” ของ Ralph Stanley ในที่ซึ่งพลุกพล่าน Bentley ถอดอะคูสติก Martin ของเขาออกและแสร้งเปลี่ยนเครื่องดนตรี กับ Dan Hochhalter นักเล่นซอมีคำถามนิดหน่อยเบ็นต์เบ็นต์รวบรวมไม่เล่นซอ เทรลเลอร์แฮนด์ดีดแทร็กที่จะไม่ลืมที่จะมาถึงจุดนี้ที่ฉูดฉาด หาอะไรมาล้างบาป
นอกจากมุกตลกที่ไม่ต้องคิดหน้าคิดหลังของ Bentley แล้ว ผู้ชายคนนี้ยังรู้จักบลูแกรสส์ของเขาดี แม้ว่าเขาอาจจะไม่เก่งกาจเหมือน Molly Tuttle ซึ่งจะเปิดการแสดงให้กับ Bentley ในทัวร์ช่วงฤดูร้อนของเขา หรือ Charlie Worsham ที่ตอนนี้เป็นสมาชิกเต็มเวลาของวงทัวร์ของเขา (และ Long Jon) แต่เขาก็เติบโตบนเสียงแห่งขุนเขา . เมื่อ Bentley ออกอัลบั้มเปิดตัวในชื่อของตัวเองเมื่อ 20 ปีที่แล้ว เขาปิดอัลบั้มด้วยเพลงบลูแกรสส์ “Train Travelin'” ซึ่งเป็นผลงานร่วมกับวง Del McCoury Band ซึ่งเป็นฮีโร่ของเขา Gravel & Gold สตูดิโออัลบั้มชุดที่ 10 ของเขา จบลงด้วยเพลงบลูแกรสส์อีกเพลง ซึ่งเป็นเพลงคู่สุดมันส์กับ Billy Strings ในเพลง “High Note”
“ฉันไม่ได้คิดเรื่องนั้น นั่นไม่ใช่การตัดสินใจอย่างมีสติ ฉันหมายความว่ามันเศร้ามาก” เบนท์ลีย์กล่าวในวันรุ่งขึ้นเมื่อฉันชี้ให้เห็นถึงโครงสร้างอัลบั้มที่คล้ายกัน “มันเหมือนกับฉันคนเดิม เราคิดว่าเรากำลังพัฒนาไปมาก พูดเรื่องสติ และอะไรพวกนี้? และช่างน่าสมเพชเสียจริง… ฉันก็แค่คนๆ เดิมจริงๆ ฉันไม่ได้ไปไหน คุณไม่สามารถหนีตัวเอง คุณเป็นอย่างที่คุณเป็น”
แต่เบนท์ลีย์ไม่เคยพยายามหลีกหนีจากตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะศิลปิน เขาไม่เคย “ไล่ตาม”
อย่างที่พวกเขาพูดในห้องเขียนหนังสือในแนชวิลล์ เขาหมดหวังที่จะทำคะแนนให้ได้จากการเกาะติดเทรนด์ล่าสุด เพลงที่ใกล้เคียงที่สุดที่เขามาถึงคือเพลง “5-1-5-0” ในยุค 2010 และแม้แต่เพลงนั้นก็ยังคงอยู่จนถึงทุกวันนี้ ในขณะที่ Florida Georgia Line ผู้ริเริ่มแนวเพลงย่อยได้เลิกรากันไป . ไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่เพลงแรกของ Gravel & Gold มีชื่อว่า “Same Ol’ Me”
“ฉันจำได้ว่าเคยอ่านบทความเกี่ยวกับช่องแคบจอร์จ ชื่อของมันคือ ‘George Strait Is Too Straight’ และมันก็เหมือนกับว่า เขาไม่พัฒนา เขาไม่ได้ลองทำสิ่งที่แตกต่างกัน ฉันจำได้ว่าเป็นเหมือน ‘แต่ฉันรัก George Strait’ คุณต้องสร้างบันทึกตามสิ่งที่คุณคิดว่าเจ๋งใช่ไหม? และความรู้สึกเจ๋งๆ ของผมก็คือ Del McCoury และ [สถานีวิทยุ Grand Ole Opry] 650 WSM” เบนท์ลีย์กล่าว ซึ่งนั่งอยู่ที่เฉลียงหน้าบ้านในแนชวิลล์ของเขา ซึ่งน่าแปลกใจสำหรับดาราคันทรีที่เป็นที่รู้จัก ตั้งอยู่ท่ามกลางเสียงตบเบาๆ พื้นที่ท่องเที่ยวที่มีการค้ามนุษย์สูง ไม่มีประตู ไม่มีรั้วกั้นความเป็นส่วนตัว ไม่มีทางรถวิ่ง — เบนท์ลีย์จอดรถของเขาไว้ข้างถนน “ฉันเอากรวยออกเพื่อรักษาตำแหน่งของฉัน ฉันเป็นคนทำกรวย”
หากไม่เป็นเช่นนั้น – และใช้คำนี้มากเกินไป – “ของแท้” บุคคลทั่วไปของ Bentley จะถูกล้อเลียน ในระหว่างการแชทของเรา เขาโบกมือให้เพื่อนบ้านที่ขับรถผ่านไปมาและตะโกนทักทายบรรดานักเลง อุปกรณ์กีฬาของลูก ๆ ของเขาเกลื่อนสนาม มีอยู่ช่วงหนึ่ง เขาดึง iPhone ออกมาแสดงวิดีโอที่เขาร้องเพลง “Drunk on a Plane” ของเขาที่งานปาร์ตี้ในสวนหลังจากซื้อบ้านได้ไม่นาน สายตาที่มองไม่เห็น และกลับไปที่แนชวิลล์จากเทลลูไรด์ รัฐโคโลราโด ที่ซึ่งเขาและครอบครัวได้ฝ่าฟันโรคระบาดมา
“ละแวกนี้และบ้านหลังนี้เป็นส่วนสำคัญของความสุขของผมที่ได้กลับมาที่แนชวิลล์อีกครั้ง” เขากล่าว “สิ่งที่ฉันมีในโคโลราโดก็แบบนี้… จักรยาน ระเบียง กลางแจ้งเป็นที่ที่ฉันชอบอยู่ ระเบียงนี้เป็นห้องโปรดของฉันในบ้าน”
เบนท์ลีย์ไม่เพียงแค่ทำใจให้สบายในธรรมชาติเท่านั้น เขายังสื่อสารกับมันอย่างแข็งขัน ไม่ใช่ในลักษณะกวางยืนและเป็ดบังตาแบบผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกัน การเชื่อมต่อของเขามีจิตวิญญาณมากขึ้น ใน Gravel & Gold เขาอุทิศเพลงสามเพลง ได้แก่ “พระอาทิตย์ตกดินในโคโลราโด” “ยังคง” และการค้นหา “บางสิ่งที่เป็นจริง” เพื่อพลังในการฟื้นฟู ในขณะที่อาศัยอยู่ภายใต้เรดาร์ในเทลลูไรด์ เขาจะตัดเพลงที่นี่และที่นั่น เช่นเพลง “Gone” ในปี 2020 เพื่อรักษาค่ายเพลง Capitol Nashville ของเขาให้มีความสุข
